Το Τζαμί Τζισδαράκη κλείνει προσωρινά
Το Τζαμί Τζισδαράκη χτίστηκε το 1759. Η ανέγερσή του σημαδεύτηκε από έναν θρύλο και μια καταστροφή. Για να εξασφαλίσει ασβέστη για το χτίσιμό του, ο τότε κυβερνήτης της Αθήνας, βοεβόδας Μουσταφά Αγάς Τζισδαράκης, κατέστρεψε έναν από τους κίονες του ναού του Ολυμπίου Διός. Αν και αυτή η οικοδομική πρακτική δεν ήταν ασυνήθιστη, ήταν εντούτοις ιδιαίτερα διαδεδομένη η πρόληψη ότι η καταστροφή των αρχαίων επέφερε συμφορές στον κόσμο. Έτσι, η επιδημία που ξέσπασε τότε στην πόλη αποδόθηκε στην καταστροφή της κολώνας του Δία, κάτω απ’ την οποία ήταν θαμμένη η αρρώστια.
Το Τζαμί βρισκόταν στην καρδιά της μιας από τις δύο μεγάλες αγορές της πόλης, του Κάτω Παζαριού. Η περιοχή έσφυζε από εμπορική και κοινωνική ζωή, αφού, εκτός από τα πολυάριθμα καταστήματα, εκεί βρισκόταν επίσης το κονάκι του βοεβόδα, το Διοικητήριο. Ο εμπορικός χαρακτήρας της περιοχής διατηρήθηκε, με φάσεις ακμής και παρακμής, έως σήμερα.
Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους το 1830, το Τζαμί χρησιμοποιήθηκε άλλοτε ως φυλακή και άλλοτε ως χώρος άσκησης των στρατιωτικών μουσικών. Το 1918 παραχωρήθηκε στο Μουσείο Ελληνικών Χειροτεχνημάτων. Ο σπουδαίος αρχιτέκτονας και αρχαιολόγος της εποχής Αναστάσιος Ορλάνδος ανέλαβε τη διαμόρφωσή του σε εκθεσιακό χώρο. Το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, όπως μετονομάστηκε αργότερα, έμεινε εκεί έως το 1973, οπότε μετακόμισε στην οδό Κυδαθηναίων 17. Από τότε και μέχρι το 2014 το Τζαμί λειτούργησε ως παράρτημα του Μουσείου, στεγάζοντας τη συλλογή νεώτερης ελληνικής κεραμικής του Βασίλη Κυριαζόπουλου.
